Διαβάζω ό,τι πέσει στα χέρια μου και ό,τι μου γυαλίσει από το εξώφυλλο κυρίως. Το βιβλίο “Πες τα ψυχή μου” ήταν από εκείνα που μου τράβηξε το εξώφυλλο την προσοχή. Το μπλε του ουρανού με τα λευκά σύννεφα που καθρεφτίζονται στη γαλανή θάλασσα και το έντονο κόκκινο της φούστας της κοπέλας, μας παραπέμπoyn σε μια ιστορία γεμάτη συναίσθημα. Και ο γλάρος θα μου έλεγε κάποιος, ο γλάρος παίζει μεγάλο ρόλο στην ιστορία της Αργυρένιας Πελεκάνου. Αλλά αυτό θα το αφήσω σε εσάς, καθώς οι σελίδες θα σας κερδίζουν μια μια.
Η συγγραφέας μας περιγράφει με γλαφυρότητα όλες τις σκηνές του βιβλίου. Αυτός ο τρόπος γραφής βοηθάει τον αναγνώστη να χαθεί στις εικόνες και στο περιβάλλον που περιγράφεται κάθε φορά. Το βιβλίο ξεκινά με μια υπέροχη εικόνα, που μας ταξιδεύει στην πανέμορφη Αμοργό. Εκεί θα γνωρίσουμε τη Χρυσαφένια, που αργότερα γίνεται Φένια. Μια γυναίκα με πολύ έντονο ψυχικό φορτίο. Μια γυναίκα ξεχωριστή.
Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την κριτική στο παρακάτω link: